Ik kom wel voor een uurtje langs!
Ik kom wel even voor een uurtje langs!
Ik kom wel even voor een uurtje langs gaf hij aan. Ik merkte dat hij eigenlijk niet echt de motivatie had om zijn afspraak met mij door te laten gaan. Ja, ons vorig gesprek was goed verlopen en hij had gemerkt dat hij de afgelopen weken al anders tegen bepaalde zaken aankeek en hier was hij blij mee. Maar vandaag was er dan toch weer de twijfel, “Ga ik wel of ga ik niet”? Gelukkig heeft zijn partner hem een schop onder de kont gegeven en gezegd; “Je gaat maar mooi”!
In de stoel zittend kon ik in totaal niet opmerken dat hij geen enkele zin had om met mij in gesprek te gaan. Hij was spontaan, eerlijk en zijn gezicht straalde. Maar waarom dan toch de twijfel?
Je eigen denken en doen bepalen voor een groot deel hoe je handelt op dat moment. Opvattingen en overtuigingen liggen hier ten grondslag aan. Door allerlei ervaringen in het leven kan je je anders gaan opstellen naar familie, vrienden en collega’s toe. Waar je eerst een spontaan en open mens was, ben je nu meer gesloten, minder flexibel, star en raak je jouw drijfveren kwijt. En hoe vaster dit verankerd raakt in je zijn, hoe anders je karakter dan kan worden.
Zijn demotivatie naar onze afspraak te komen met mij had te maken met het feit dat hij niet geconfronteerd willen worden met zijn eigen kwetsbaarheid. Want confrontatie hiermee doet namelijk pijn! En je kwetsbaarheid tonen kan ook een gevoel van falen geven. En wie wil er nou falen? Daarom kan het in stand houden van je huidige denken en doen op den duur zelfs als pijn prettiger aanvoelen dan een oplossing zoeken. Dit wordt ook wel ziektewinst genoemd.
Onze natuurlijke reactie bij pijn is om te vluchten uit de situatie. Voor hem was dit eigenlijk dus zijn afspraak afzeggen! Gelukkig was zijn wil om toch te gaan sterker dan het spreekwoordelijke duiveltje op zijn schouder dat tegen hem zie, "zeg maar af, je bereikt toch niets".
Hij is langs gekomen, en een uurtje werd bijna anderhalf uur. Voor hem en voor mij als coach een mooi en intensief gesprek!
Onze denken en doen, onze opvattingen en overtuigingen, kunnen ons door de jaren heen steeds verder van onze echte ik afdrijven. We bouwen dan een soort van muur om ons heen en denken dat we onszelf hiermee beschermen. Totdat we merken dat dit niet meer werkt, we lopen vast en moeten dan steen voor steen dit weer gaan afbreken om weer te ontdekken wie we echt waren en wat we eigenlijk echt willen met ons leven.
Herkenbaar en zoek jij ook die hamer om mee te slaan? Neem vrijblijvend contact op.
